فراقش را تحملّی نیست

حیدو هدایتی خواننده بوشهری که با دست خالی شروع کرده و پس از چندین سال به تازگی موفق شده اولین آلبوم خودش را منتشر کنه. آهنگ‌های وی را می‌توانید در لینک‌های قرار داده شده دانلود کنید و در صورت تمایل برای حمایت از او آن را خریداری کنید. هنر حیدو در تقدس بخشی به غم هست. در واقع متن و نحوه خواندنش یادآور متن‌های عاشقانه‌ی شاعرانی هست که باهاشون بزرگ شدیم. همچنین لهجه‌اش برای طرفدارها جذاب هست و به او این امکان رو می‌دهد که از دل بخونه. عموم خواننده‌ها وقتی که متن غم‌انگیز می‌خوانند آن را با تم شاد ترکیب می‌کنند یا به نحوی از غصه می‌خوانند که سوگ به دل می‌افتد. اما آثار حیدو همانند خلیج‌فارس آرام هستند و به شنونده یک شانه برای تکیه کردن و آرامش گرفتن هدیه می‌دهد. منگه حیدو هدایتی   احتمالاً مُنگِه (چیزی شبیه غرغر کردن) معروف‌ترین اثر حیدو باشد. شروع این آهنگ شاعرانه برای من یادآور غزل سعدی هست که می‌گوید: می‌روم وز سر حسرت به قفا می‌نگرم                             خبر از پای ندارم که زمین می‌سپرم حیدو هم اینطوری شروع می‌کنه:مو هر جا بِرُم سر وا وِگردانُم تو چشای خو اِت سنبل می‌کارم.  او به زیبایی انتظار عاشق را به تصویر کشیده، انتظاری که خود هم می‌داند که به احتمال زیاد ثمر بخش نیست اما اندیشیدن به معشوق را به دیگر همنشینی‌ها ترجیح می‌دهد.    تریشکو حیدو هدایتی   تریشکو به معنی رگبار ناگهانی و اشاره به باران‌های بوشهر دارد. باران‌های ناگهانی که گویی قرار است سیل بیاید ولی زود فروکش می‌کند. در جنوب عموماً از ساز نی‌انبان برای آهنگ‌های شاد و از سنج و دمام برای قالب‌های غم‌ فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب

شاید برای خیلی‌ها سوال بنظر برسه که درونگراها چطور حال خودشون رو خوب می‌کنند. قوای از دست رفته چطوری قراره برگرده؟ یک ایده می‌تونه عکس پایین باشه.  اگرچه این روش پرکاربرد و خوب هست ولی برای من روش‌ها کمی مراحل بیشتری دارند. روشی که دوست دارم اشتراک بذارم. خاطره‌سازی با آهنگ هست.  کافیه که زمانی که حال و هوای متناسب با آهنگ عزیزتون دارید در یک مکان خاص بهش گوش بدید و تصویر خودتون در اون لحظه را به یاد بسپارید. شاید لازم باشه این کار چندین مرتبه تکرار بشه.  این کار باعث میشه وقتی که بعد از مدتی دوباره اون آهنگ را گوش می‌دید تصویر آن خاطره تلخ و شیرین به ذهنتون بیاد و احساسات شما را تشدید کنه.  مثلاً من آهنگ خوب به خاطر دارم که 6 سال پیش آهنگ Arwen's Vigil را روی پشت‌بوم دانشکده مهندسی گوش می‌دادم. چشمام را بسته بودم و لپ‌تاپم را مثل ضبط‌ صوت‌های قدیمی در دست گرفته بودم و بلند بلند قدم برمی‌داشتم. حالت ناشیانه‌ای از رقص. به هر حال این آهنگ به من حس آرامش و سبک‌بالی میده.  یا به طور مشابه آهنگ West coast سه سال پیش اول صبح هنگامی که به محل کار در پالایشگاه می‌رفتم گوش می‌دادم. روزهای سختی بود و خاطرم هست که با این آهنگ شاد می‌شدم و به خودم قول می‌دادم. هنوزم همینطوره... حوصله متن از این خارجه که آهنگ مختلف خودم و دلیل‌هاشون رو بیان کنم. بهتون پیشنهاد می‌کنم یک آهنگ که دوست دارید انتخاب کنید و هر وقت حال و هوای روحی اومد باهاش از خودتون یک تصویر سازی کنید. یک روزی به کارتون میاد. :-" الیته این حرفا هیچ دلیل علمی پشتشون ندارند تجربه شخصی منه. اگه برای شما جواب نداد مسئولیتی نمی‌پذیرم. :)) فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب

2 سال پیش یکی از دوستام که از من بزرگتر هست بین دو راهی اپلای و سربازی گیر کرده بود. حتی دیگه دفترچه هم فرستاده بود و قرار بود بره. اما به طور خیلی شانسی یک پذیرش از یک دانشگاه استرالیایی، یک رشته چرت گرفت که با استفاده از اون وقت خرید. بعد در این وقت اضافه یک کشور اروپایی هم پذیرش کرد و از کشور فرار کرد. از صمیم قلب براش خوشحالم و چند روز پیش هم که دیدمش با وجود اینکه اونجا تحت فشار درسی و کاری زیادی هست ولی در مجموع برای آینده‌اش مسیر روشن‌تری رو می‌بینه، حتی از نظر اندام هم خیلی متناسب شده بود. در نقطه مقابلش یک دوست دیگه‌ام امسال باز بین همون دو راهی گیر کرده و خب حتی دکتری ایران هم بنظر نمیاد که قبول بشه. این دوستم هم شانسش شاید چیزی کمتر از 10 درصد باشه و من خب نگرانشم. یک پسر 29 ساله بعد این همه درس خوندن در تاپ‌ترین دانشگاه‌های ایران اگه بره سربازی و 31 سالگی برگرده چی ازش باقی می‌مونه؟ این دو دوست من در یک شهر متولد شده‌اند، در یک مدرسه و در یک دانشگاه تحصیل کرده‌اند و رزومه مشابهی دارند. با این وجود یکی شانس آورد و دیگری هنوز در برزخ به سر می‌‌بره. اما می‌دانم که همه به این ماجرا به این دقت نگاه نمی‌کنند و از طرف اطرافیانشون به شکل‌های متفاوتی قضاوت می‌شند. احتمالاً اشخاص دیگری نیز با آن‌ها مقایسه غیر منصفانه می‌شند و فشار بیشتری به روی دوششون میارند. در مسیر موفقیت زندگی، ثروت و حمایت خانوادگی مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کنه شما اگر بخواهید موفقیت را با تلاش و کوشش فردی خودتون کسب کنید و یکی از محدود افرادی باشید که صرفاً روی پای خودش می‌ایسته باشید. برای موفقیت در درجات عالی نیاز حیاتی به مقداری قابل توجهی شانس دارید. عموماً افرادی که از این نعمت‌ها بهره‌مند می‌شند ا فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب

امروز متوجه شدم که پسر چند وقته من بجز اشتراک گذاشتن احساسات روزمره، دانسته‌های ناشی از خواندن‌های جسته و گریخته، متن طولانی و عمومی ننوشتم. امروز کمی بیشتر از قبل در خصوص هورمون‌ها و همینطور اوکسی‌توسین دوست داشتنی خوندم و خب بنظر میاد که یکی رمان خوندن و همینطور داستان نوشتن می‌تونند در تولیدش موثر باشند. من نتنها این دو بلکه حتی آشپزی کردن نیز بوسیده و کنار گذاشته‌ام. برای همین قصد دارم پس از ادامه دادن این مقدمه کوتاه ولی ملال‌آور یک نوشته طولانی‌تر بنویسم. البته که این نوشتن همچون دیگر نوشته‌ها برای خودم است ولی جنسش فرق داره. اینجا نمی‌خواهم دغدغه‌ای را اشتراک بگذارم یا اینکه دانسته جدیدی را ثبت کنم. صرفاً می‌خواهم بنویسم تا اوکسی‌توسین در بدنم ترشح بشه، برای شما احتمالاً رویکرد خیلی نِردی به نظر برسه ولی برای من کنترل ماشینی بدنم یک حس قدرت به همراه حیله و مکر می‌ده که دوستش دارم. حیله و مکری از جنس شیطنت ولی نه از آن دسته شیطنت‌هایی که برخی از افراد هنگام "نه" گفتن بکار می‌برند. برای امثال من "نه" همان "نه" است و دو هزاری کج در بیش از 90 درصد اوقات نمی‌افتد. در واقع از دوران ن فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب

دیشب به طور اتفاقی بخشی از دقایق پایانی انیمیشن ستودنی Wall-E را دیدم. می‌دونی از آن دسته انیمیشن‌هایی هست که از زمان خودش جلوتر بوده و هرچه بیشتر زمان می‌گذره بیشتر به ارزشش پی می‌برم. زمانی که این انیمیشن را در ذهن مرور می‌کردم این فکر در ذهنم تکرار می‌شد که اگر قرار باشه انسان‌ها به دست تکنولوژی یا هوش مصنوعی نابود بشند لزوماً قرار نیست که یک هوش برتر الکترونیکی که خودش، خودش را برنامه ریزی کنه و تصمیم به نابودی انسان بگیره ظهور کنه؛ بلکه انسان با گذشت زمان و در دسترس بودن همه‌چیز کمتر از مغزش کار می‌کشه و به مرور تبدیل به یک انسان احمق می‌شه که قدرت تحلیل درست را از دست می‌ده. درست است که همچین پیشگویی خیلی بزرگ و نیازمند بررسی داده‌ها و تحقیقات آماری داره ولی من این را به طور شهودی حس می‌کنم و می‌بینم. انسان کمتر از پیش نیاز دارد که مسائل را به حافظه خود بسپارد، با وجود پیچیده‌تر شدن مسائل دنیا بیشتر خواهان سریع‌تر نتیجه گرفتن مسائل است، به وقت گذاشتن و فکر کردن به مسائل علاقه کمتری نشان می‌دهد. صرفاً می‌خواهد از تریبونی مجانی که فضای مجازی در اختیارش قرار گرفته بیشتر برای اعلام فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب

سامان یکی از دوستانم هست که زمانی که ایران بود به شدت پیگیر فوتبال داخلی و اروپا بود؛ به طوری که وقتی نگاه فوتبال می‌کرد از شدت هیجانی که بهش دست می‌داد شما نگرانش می‌شدی. تازه خاطرم هست که یک شام هم برای برد پرسپولیس بهم داد. :)) با این حال از زمانی که مهاجرت کرده فوتبال را بوسیده گذاشته کنار، در نقطه مقابلش من بیش از پیش فوتبال را دنبال می‌کنم. نه به حساسی سامان ولی خب به هر حال بازی‌های لیگ قهرمانان اروپا بخصوص تیم محبوبم را نگاه می‌کنم. حالا ممکنه گاه‌گداری با توجه به زمان فراغتم بازی‌های دیگه هم نگاه کنم. از سامان نپرسیدم که دقیقاً چه چیزی جایگزین تماشای فوتبال کرده که آدرنالین ترشح کنه ولی خب برای خودم می‌بینم که عملاً جز فوتبال گزینه خاصی روی میز به عنوان تفریحات این مدلی ندارم. نه توان مالی سفرهای جذاب، یا سیستم کامپیوتری قابل قبول برای بازی، و نه حتی دوست پایه‌ی که ایران باقی مونده باشه و در عین حال فرصت برنامه ریختن باهاش باشه. اگرچه این دغدغه در وهله اول یک دغدغه لاکچری به نظر می‌رسه ولی خب اگه خوب نگاه کنیم این نیازی هست که در قشرهای متفاوت جامعه دیده می‌شه و خیلی از افراد فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب

احتمالاً تا حالا شنیده‌اید که می‌گویند عشق اول یک چیز دیگر هست!خب مایل هستم یک مقدار این گزاره رو بررسی کنم و خب خوشحال می‌شم نظرت، انتقادات و پیشنهادات شما را بشنوم! خب احتمالاً مجموعه‌ای از دلایل هس فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب

این آهنگ رو تقدیم می‌کنیم به همکاران گرامی :))حیف که نمیشه مستقیم براشون فرستاد:))طی این 3 ماه اینقدر از ازدواج من گفتند که تا حالا از پدر و مادرم نشنیدم!البته در مورد همه چی من نظر میدند از مدل مو گر فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب

-قربان برای ناهار چه چیزی سفارش می‌دهید؟ -نمی‌دانم! بنظر شما بهترین غذای این رستوران چه چیزی است؟ شاید هم سفارش آنلاین باشد و آن زمان توجه می‌کنیم، چه غذایی بیشترین تعداد سفارش را به خود اختصاص داده ا فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب

می‌دونی بعد از روزها یک بار می‌آیی در بیان یک متن بنویسی و بعد از صرف دو ساعت زمان وقتی متن به پایان می‌رسد لپ‌تاپ پیرت خاموش می‌شود و همه چی دود می‌شود. دریغ از اینکه بیان یک کلمه برای شما به صورت خو فراقش را تحملّی نیست...ادامه مطلب